Polskie Termopile

17 sierpnia 1920r. Batalion liczący ok.330 żołnierzy i oficerów pod dowództwem kpt. Bolesława Zajączkowskiego zmusił I Armię Konną Siemiona Budionnego do wycofania się spod Lwowa. Ten heroiczny czyn miał ogromne znaczenie w zwycięstwie nad Rosją bolszewicką. Do bitwy doszło, gdy batalion młodych polskich ochotników ze zgrupowania rotmistrza Romana Abrahama, wycofując się pod naporem bolszewików, natknął się pod Zadwórzem na oddział 6. Dywizji Kawalerii. Opór, jaki stawiła polska młodzież, pozwolił pozostałym oddziałom na bezpieczne wycofanie się i przygotowanie pozycji obronnych pod Lwowem. Mała stacja kolejowa Zadwórze stała się w okresie międzywojennym symbolem bohaterstwa. Choć Zadwórze od Warszawy dzieli prawie 400 km, to połączyła je także historia Grobu Nieznanego Żołnierza. To matka jednego z poległych obrońców spod Zadwórza, Jadwiga Zarugiewiczowa, w 1925 roku wybrała trumnę, która trafiła na Plac Saski (dziś Plac Piłsudskiego), do tworzonego miejsca pamięci o polskich żołnierzach poległych w walce o niepodległość.